Elke tweede woensdag van oktober vieren we Emergency Nurses Day of simpelweg de dag van de spoedverpleegkundige. Spoedverpleegkundigen van over de hele wereld maken als eerstelijnswerkers elke dag het verschil voor iedereen die acute hulp nodig heeft en net daarom zetten we ze vandaag ‘in the spotlight’.
Maak kennis met Christine en Céline, verpleegkundigen op onze spoedgevallendienst. De ene met al wat meer ervaring dan de andere, maar beiden even gedreven om je te hulp te schieten bij acute problemen, groot en klein.
Verschil in ervaring, gelijkaardig in traject
Christine: “Nadat ik in 1987 afstudeerde, ben ik begonnen op intensieve zorg. Een job die ik twaalf jaar met plezier heb gedaan. In 1999 was het tijd voor een nieuwe uitdaging en stapte ik over naar de spoedgevallendienst. Nu, 21 jaar later, ben ik nog altijd spoedverpleegkundige met hart en ziel!”.
Celiné: “Ook ik startte eerst op intensieve zorg nadat ik afstudeerde, weliswaar minder lang geleden dan Christine, in 2015. In 2019 koos ik voor een nieuwe richting in mijn carrière en ben ik begonnen op de spoedgevallendienst.”
Veranderende spoedgevallendienst
Christine: “Over de jaren heen is er erg veel veranderd. Aan het begin van mijn carrière waren er geen MUG-voertuigen en de ziekenwagens werden nog bemand door brandweermannen. Patiënten die werden binnengebracht, waren vaak zwaar ziek of ernstig gekwetst. Toen was er ook een drempel om naar spoed te komen. Een vergelijking: in het begin van mijn carrière zagen wij 15 à 20 mensen per dag. Nu is dat aantal al opgelopen naar 90 à 100 patiënten per dag.”
Van alle markten thuis
Céline: “Wat ons beroep zo boeiend maakt? We kunnen de patiënt helemaal volgen, vanaf de aankomst op spoedgevallen tot zijn/haar vertrek naar een kamer of naar huis. Ook komen we in contact met zowat ‘iedereen’: heel jong, oud en mensen van alle verschillende culturen en achtergronden. Erg boeiend, maar soms ook erg uitdagend. Zeker als beginnend spoedverpleegkundige is dat een niet te miskennen leerproces.”
Christine: “Uniek aan onze job is ook dat je een erg ruime kennis moet hebben van alle disciplines. Je kan met eender wat op een spoedgevallendienst terechtkomen: een gebroken been, een epileptische aanval, brandwonden, een niersteen, … noem maar op. Allemaal ziektebeelden van verschillende disciplines. Samenwerken over de verschillende disciplines heen is dan ook heel belangrijk en van groot belang voor de patiënt.”
Vreugde & verdriet
Céline: “Vreugde en verdriet liggen hier soms niet ver uit elkaar. Verdriet van patiënten is moeilijk los te laten en niet mee naar huis te nemen, maar de vriendschap en teamspirit op de werkvloer zorgen voor een leuke samenwerking. De vreugde die we ervaren tijdens ons werk, maakt de verdrietige momenten wat zachter en gemakkelijker te dragen.”
Christine: “Ik heb zo nog een grappige anekdote van een patiënte. Een dame was door haar huisarts doorverwezen naar spoedgevallen, omdat haar buik en beide benen helemaal blauw kleurden. In het onderzoekslokaal doet de dame haar jeans uit, wrijf ik met een doekje over de verkleuring en … de kleur verdwijnt. Bleek dat ze een nieuwe jeans had gekocht en de broek haar benen en buik helemaal gekleurd had! Het is dus zeker niet altijd kommer en kwel op spoed.”